تجزیه و تحلیل ژنتیکی تولید شیر با دو مدل تابعیت ثابت و تصادفی در گوسفند کردی شیروان

زمینه مطالعاتی: زنده مانی بره و به دنبال آن افزایش وزن تولد تا زمان از شیرگیری تحت تاثیر تولید شیر میش می باشد. تعیین مقدار تولید شیر میش ها اطلاعاتی را در مورد بهبود مدیریت مناسب و استراتژی های تغذیه ای برای میش ها و بره ها در اختیار قرار می دهد. این تحقیق با هدف تجزیه و تحلیل ژنتیکی رکوردهای روزآزمون تولید شیر در گوسفند کردی شیروان انجام شد. داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل 1124 رکورد روزآزمون تولید شیر حاصل از 250 راس میش ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند کردی شیروان بود که از اردیبهشت تا مرداد ماه سال 1391 جمع آوری شده بودند. این رکوردها با مدل های تابعیت ثابت و تصادفی با استفاده از نرم افزار Wombat مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار گرفتند. میانگین تولید شیر روزانه میش های این گله 380/0 کیلوگرم برآورد شد. میانگین وراثت پذیری تولید شیر با مدل های تابعیت ثابت و تصادفی به ترتیب 04/0 و 07/0 برآورد شد. در مدل تابعیت تصادفی حداکثر میزان وراثت پذیری مربوط به روز 14 (18/0) و حداقل میزان آن مربوط به روز 84 (006/0) بود. وراثت پذیری تولید شیر در نیمه اول بالاتر از نیمه دوم شیردهی بود. همبستگی ژنتیکی بین تولید شیر روزهای شیردهی در دامنه 942/0- تا 999/0 بود. همبستگی محیط دائمی بین روزهای شیردهی در دامنه 409/0- تا 999/0 بود. همبستگی های ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی این صفت در روزهای شیردهی مجاور بیش از روزهای دور از هم بود. نتیجه گیری نهایی: با توجه به وراثت پذیری پایین صفت تولید شیر، بهبود شرایط محیطی پرورش، سبب افزایش عملکرد تولید شیر حیوانات در سطح گله خواهد شد.