نتایج بینایی و آناتومیک جراحی پارس پلانا ویترکتومی در بیماران دچار جابه جایی لنز داخل چشمی به داخل فضای زجاجیه

بررسی پیامدهای بینایی و اناتومیک عمل جراحی ویترکتومی و خارج کردن لنز داخل چشمی در بیمارانی که به دنبال جراحی کاتاراکت عارضه دار دچار جابه جایی لنز به داخل فضای زجاجیه شده بودند و تعیین عوامل موثر بر پیامد بینایی.
روش پژوهش: این مطالعه به روش گذشته نگر و بر روی بیمارانی که در اثر جراحی کاتاراکت عارضه دار دچار جابه جایی لنز داخل چشمی به فضای زجاجیه شده و تحت جراحی پارس پلانا ویترکتومی قرار گرفتند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک بیماران، فاصله زمانی بین جراحی کاتاراکت و ویترکتومی، بهترین دید اصلاح شده اولیه و نهایی و عوارض پس از عمل ویترکتومی ثبت شد و عوامل موثر بر دید نهایی تعیین گردید.

در این مطالعه، 23 بیمار (23 چشم) با میانگین سنی 67/7 سال و میانگین زمان پی گیری 28/3 ماه بررسی شدند. میانگین فاصله زمانی بین جراحی کاتاراکت عارضه دار و پارس پلانا ویترکتومی، 14/1 روز بود. میانگین بهترین دید اصلاح شده قبل از ویترکتومی 0/24± لوگمار بود که به 0/17±0/45 لوگمار در آخرین معاینه افزایش یافت (0/001P<). در بیمارانی که دید اصلاح شده آن ها قبل از جراحی ویترکتومی 20/200 و یا بهتر بود احتمال پیامد بینایی مطلوب (دید نهایی 20/50 و یا بهتر) به طور معنی داری بیش تر بود (0/001P=). در چشم هایی که پس از ویترکتومی اختلالات ماکولا و عصب بینایی داشتند، احتمال دستیابی به دید نهایی مطلوب به صورت معناداری کاهش یافت (0/001(P<. در حالی که فاصله زمانی بین جراحی کاتاراکت عارضه دار و انجام ویترکتومی و یا نوع لنز داخل چشمی در پایان ویترکتومی ارتباطی با پیامد بینایی مطلوب نداشتند.

جراحی پارس پلانا ویترکتومی برای خارج کردن لنز جابه جا شده به داخل فضای زجاجیه به دنبال جراحی کاتاراکت عارضه دار با بهبود دید همراه است. دید بهتر قبل از ویترکتومی با نتایج بینایی مطلوب و وجود اختلالات ماکولا و عصب بینایی پس از ویترکتومی با نتایج بینایی نامطلوب همراه می باشد.