نقش وضعیت اجتماعی - اقتصادی بر میزان مشارکت سالمندان در ورزش همگانی

هدف تحقیق، بررسی نقش وضعیت اجتماعی- اقتصادی بر میزان مشارکت سالمندان در ورزش همگانی بود.

تحقیق، از نوع توصیفی، همبستگی و به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری را سالمندان مرد و زن شهر اهواز که بر اساس آخرین سرشماری (49. 558) نفر بود تشکیل می داد. نمونه آماری به روش تصادفی 380 نفر انتخاب شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ویژگی های فردی، پرسشنامه تعدیل شده وضعیت اجتماعی- اقتصادی و مشارکت ورزشی است. روایی پرسشنامه توسط 10 تن از اساتید رشته تربیت بدنی سنجیده شد. پایایی از طریق آلفای کرونباخ 71/0 محاسبه شد.

بیشترین میزان فعالیت بدنی سالمندان 2-1 ساعت در هفته بود. از بین مولفه های وضعیت اجتماعی– اقتصادی (06/0=r, 31/0p=) ، وضعیت زندگی (21/0r =, 001/0 p =) ، وضعیت سلامتی (07/0- r=، 20/0=p) ، میزان تحصیلات (018/0- r =, 77/0p =) ، وضعیت اقتصادی (09/0r=, 14/0=p) ، وضعیت مسکن (10/0-r =, 10/0p =) ، وضعیت اشتغال (004/0-r =, 94/0p =) تنها بین وضعیت زندگی با میزان مشارکت ورزشی سالمندان رابطه یافت شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد تنها متغیر وضعیت زندگی قابلیت پیش بینی میزان مشارکت در ورزش همگانی را داراست.

با توجه به نتایج تحقیق توصیه می شود مسئولین و برنامه ریزان با فراهم ساختن زیر ساخت های شهری برای بالا بردن میزان مشارکت شهروندان در فعالیت های ورزشی به ویژه قشر سالمند تمهیداتی را در نظر بگیرند.