تشخیص آزمایشگاهی بیماری های کلیه در دام های کوچک

تستهای متداول برای ارزیابی عملکرد کلیه شامل اندازه گیری اوره و کراتینین میباشد که البته مارکرهای غیر مستقیم برای تعیین GFR مثل Cystatin C و Symmetrical Dimethyl Arginine در حال گسترش هستند. با استفاده از این تست ها میتوان به وقوع ازوتمی در بیمار پی برد. در قدم بعدی برای تشخیص و درمان باید ازوتمی را در یکی از گروه های پیش کلیوی، کلیوی و پس کلیوی طبقه بندی کرد. در بیماری های کلیوی قدم بعدی در جهت اطلاع از پیش آگهی طبقه بندی اختلال و نارسایی به حاد و مزمن است. تشخیص بیماری حاد از مزمن براساس تاریخچه مرید و معاینه فیزیکی انجام میشود. کاهش وزن و کم خونی غیر جبرانی ممکن است از نشانه های بیماران مبتلا به CKD باشد. آزمایش مفید دیگر در جهت اطلاع از وضعیت عملکرد کلیه ها و مجاری ادرارای آنالیز کامل ادرار است. آزمایش ادرار کامل اطلاعات ارزشمندی در مورد ازوتمی و دلایل آن میدهد. آزمایشات تکمیلی دیگری نیز جهت تشخیص نارسایی کلیه مثل اندازه گیری فسفر، کلسیم، پتاسیم، وضعیت اسید و باز، کلسترول، آلبومین ادرار، نسبت GGT به کراتینین ادرار وجود دارند. دستهای از مارکرها هم در جهت تشخیص زود هنگام بیماری های کلیوی در حال پژوهش و تجاری سازی میباشند اما هنوز کاربرد بالینی پیدا نکردهاند.  از جمله این بیومارکرها میتوان به Cystatin C، Neutrophil gelatinase-associated Lipocalin اشاره کرد.