سنجش غلظت فلزات سنگین و استفاده از شاخص های WQI، TRIX در ارزیابی کیفیت آب سواحل بین جزر و مدی منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در فصول مختلف

یکی از اکوسیستم های ساحلی که به شدت تحت تاثیر فعالیت های صنعتی و شهری قرار دارد، منطقه ویژه اقتصادی پارس در استان بوشهر است؛ بنابراین در این مطالعه به پایش وضعیت سلامت سواحل بین جزر و مدی این اکوسیستم در فصول مختلف با استفاده از شاخص های کیفیت آب، شاخص تریکس و غلظت فلزات سنگین (سرب، مس، روی و آهن) پرداخته شد. جهت بررسی شاخص های مورد نظر 16 ایستگاه در طول سواحل منطقه انتخاب و در هر ایستگاه 3 نمونه برداشت شد. سپس پارامترهای مورد نیاز هر شاخص به کمک روش استاندارد اندازه گیری شدند. بررسی تغییرات شاخص کیفیت آب در فصول مختلف نشان داد، کمترین مقدار این شاخص در فصل زمستان به میزان 89/27 (وضعیت بد) و بعد از آن به ترتیب تابستان پاییز و بهار به میزان (63/30، 42/31 و 77/31) در وضعیت نسبتا بد قرار دارند. نتایج شاخص تریکس نشان داد، وضعیت کلی کیفیت آب سواحل در طبقه الیگوتروف قرار دارند و در بین فصول مختلف بیشترین و کمترین میزان این شاخص به ترتیب به میزان 53/3 و 93/1 در فصل زمستان و پاییز بدست آمد. همچنین توالی میانگین غلظت کلی فلزات سنگین در نمونه های آب به ترتیب به صورت Zn>Fe>Cu>Pb اندازه گیری شد. بر اساس یافته های موجود می توان بیان کرد غلظت بالای فلزات سنگین و کیفیت پایین آب سواحل در فصل زمستان ناشی از آب شویی آلاینده های حاصل از فعالیت های صنعتی، شهری و کشاورزی و انتقال آلاینده ها به وسیله جریانات سطحی به سواحل منطقه است.