بهبود تولید خرگوش های اهلی در صربستان با استفاده از مطالعه پایشی عفونت های انگلی

هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی شیوع برخی از عفونت های انگلی خرگوش های اهلی تولید شده توسط تولید کنندگان خرگوش در صربستان به منظور بهبود پرورش این حیوانات بود. خرگوش ها علاوه بر دلایل اقتصادی (تولید گوشت و تولید مثل) به منظور استفاده در پژوهش ها و مطالعات، پرورش داده می شوند و نیز برخی از نژاد های آن ها به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند. بنابراین کسب آگاهی در مورد عوامل بیماریزا از جمله عوامل بیماری های انگلی که نه تنها باعث آسیب به وضعیت سلامت حیوان می شوند بلکه ضررهای اقتصادی نیز دارند،‏ اهمیت می یابد. مطالعه انگل شناسی حاضر در بازه زمانی سال 2010 الی 2015 در هشت ناحیه اپیدمیولوژیک صربستان و بر روی 433 خرگوش از نژاد های مختلف انجام شد (سن 154 خرگوش تا یک سال و سن 279 خرگوش بالای پنج سال). در بین تمام خرگوش های مطالعه شده، 68/82% از حیوانات دارای آلودگی های انگلی بودند. در این مطالعه 3 گونه از انگل های داخلی (گونه های ایمریا، گونه های تریکواسترونژیلوس و پاسالوروس آمبیگوس) و 3 گونه از انگل های خارجی (جرب های جنس سارکوپتس، پزوروپتس و نوتوادرس) شناسایی شد. در بچه خرگوش ها بیشترین شیوع بیماری مربوط به کوکسیدیوز (65/50%) مشاهده شد در حالی که در حیوانات مسن تر تریکواسترونژیلوزیس شایع تر بود (07/39%). شایع ترین عفونت ناشی از جرب ها مربوط به گونه های پزوروپتس کونیکولی (01/12%) بود. به منظور کنترل بهتر سلامت خرگوش ها نیاز روز افزون به نظارت مستمر بر عفونت های انگلی شامل تشخیص مناسب و دقیق، استفاده از پروتوکل های درمانی کارآمد و روش های پیشگیری و کنترل وجود دارد.