تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر گیرنده ی کینازی سرین/ترائونین نوع 2 بتا و سطوح پلاسمایی عامل متمایز کننده ی رشد 11 و 8 در هایپرتروفی فیزیولوژیک قلب Ratهای نر نژاد Wistar

تمرینات ورزشی از طریق تغییر غلظت عوامل رشدی و گیرنده های آن ها می تواند بر هایپرتروفی فیزیولوژیک قلب (که برای عملکرد قلب مطلوب است) تاثیر داشته باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر گیرنده ی کینازی سرین/ترائونین نوع 2 بتا (ActRIIB) و سطوح پلاسمایی عامل متمایز کننده ی رشد 11 (Growth differentiation factor 11 یا GDF11) و عامل متمایز کننده ی رشد 8 (GDF8) در هایپرتروفی فیزیولوژیک قلب RATهای نر نژاد Wistar بود. تعداد 14 سر موش صحرایی Wistar نر 3 ماهه پس از طی دوره ی آشناسازی، به صورت تصادفی به 2 گروه 7تایی شاهد و مورد تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته و هفته ای 5 جلسه صعود از یک نردبان 1 متری بود. GDF11 و GDF8 پلاسما به روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) و ActRIIB بافت بطن چپ به روش Immunohistochemistry (IHC) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های Independent t و Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شدند. 050/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. مقایسه ی بین گروهی، اختلاف معنی داری بین گروه های مورد و شاهد در متغیرهای وزن قلب (004/0 = P) ، نسبت وزن قلب به وزن بدن (045/0 = P) ، سطوح پلاسمایی GDF11 (001/0 = P) و GDF11/GDF8 (015/0 = P) نشان داد، اما اختلاف معنی داری در متغیرهای ActRIIB (768/0 = P) و GDF8 (295/0 = P) مشاهده نشد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می رسد تمرین های مقاومتی با اثرات مطلوب بر عوامل رشدی یک راهبرد مهم در جهت هایپرتروفی فیزیولوژیک قلبی باشد.