عوامل موثر بر تعداد روز مرخصی استعلاجی کارکنان فولادسازی: کاربرد مدل تحلیل مسیر چند سطحی با پاسخ پواسونی (Poisson)

در محیط رقابتی امروز، سازمان ها بر روی مسایل و موضوعاتی تمرکز دارند که بر هزینه و بهره وری آنان تاثیر می گذارد و از آن جمله می توان به غیبت از کار به دلیل بیماری (مرخصی استعلاجی) اشاره نمود. از این رو، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر تعداد روز مرخصی استعلاجی کارکنان فولادسازی بود. این مطالعه طولی بر روی کارگران مرد شاغل در کارخانه فولاد مبارکه اصفهان طی سال های 1390 تا 1394 انجام گرفت. جهت تحلیل داده ها، از تحلیل مسیر چند سطحی با پاسخ پواسونی (Poisson) در نرم افزار Mplus استفاده گردید. 7020 نفر با میانگین سنی 64/7 ± 89/38 سال در تحقیق حاضر شرکت کردند. در سطح درون گروهی، متغیرهای سن، تحصیلات و بیماری ها (قلبی- عروقی، مفاصل و استخوان، هاضمه، غدد و سرطان) تاثیر مستقیم و متغیرهای سابقه و نمره خطر Framingham تاثیر غیر مستقیمی بر تعداد روز مرخصی استعلاجی داشت. همچنین، در سطح بین گروهی، احتمال نوبت کاری و احتمال سیگاری بودن تاثیر مستقیمی را بر تعداد روز مرخصی استعلاجی نشان داد. کارگران نوبت کار بیشتر در معرض بیماری قرار دارند که در نهایت، منجر به افزایش تعداد روز مرخصی استعلاجی آن ها نسبت به کارگران روزکار می شود.