اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا بر سطوح آیریزین، IL-15، IL-6 و TNF-α پلاسمایی زنان جوان کم تحرک

  فعالیت مقاومتی از جمله روش های تمرینی است که می تواند بر وضعیت بدن افراد کم تحرک آثار متفاوتی را داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی تغییرات سطوح سرمی آیریزین و برخی از فاکتورهای التهابی بلافاصله و 24 ساعت پس از اجرای یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا در زنان جوان کم تحرک انجام شد. در پژوهش نیمه تجربی حاضر 15 زن کم تحرک (میانگین سنی 5/3±11/24 سال، قد13/4±37/165سانتی-متر و وزن 7/3±12/73) ، بصورت داوطلبانه شرکت کردند. جلسه فعالیت آزمودنی ها شامل چهار حرکت بالاتنه و چهار حرکت پایین تنه بود که با شدت 80-85 درصد یک تکرار بیشینه آزمودنی ها انجام شد. تحلیل آماری داده ها با کمک آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفه و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS v. 18 صورت گرفت (0/05>P). یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا می تواند به بالا رفتن معنی دار سطوح آبریزش و فاکتورهای التهابی کمک نماید (0/05>p) ، 24 ساعت پس از جلسه فعالیت نیز سطوح آیروزین و (0/05>p) فاکتورهای التهابی نسبت به پیش از جلسه فعالیت بالا می ماند که تنها در مورد آیروزین این تفاوت معنی دار شد.
نتیجه گیری یافته های این پژوهش حاکی از آن است که یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا به بالا رفتن سطوح آیروزین و فاکتورهای التهابی در افراد کم تحرک کمک کرده که این تغییرات در ادامه می تواند مورد توجه پژوهشگران باشد.