بررسی میزان آنتی بادی سرمی علیه عفونت کلامیدیا پنومونیه در بیماران مبتلا به انسداد ریوی مزمن در بیمارستانهای شهر تبریز

  بیماری انسدادی ریوی مزمن(Chronic obstructive pulmonary disease) شایع ترین عامل مرگ و معلولیت ناشی از بیماری های ریوی است که در بروز آن عوامل میکروبی نقش بسزایی دارد. با توجه به نقش عفونت کلامیدیا پنومونیه (Chlamydia pneumonia) در راه اندازی و پیش برد بیماری انسداد ریوی مزمن، این مطالعه با هدف بررسی میزان آنتی بادی سرم علیه عفونت کلامیدیا پنومونیه در بیماران مبتلا به انسداد ریوی مزمن در بیمارستان های شهر تبریز در سال 1396صورت گرفت. در این مطالعه توصیفی-مقطعی تعداد 200 بیمار مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریوی شرکت داشتند. تیترهای آنتی بادی کلامیدیا پنومونیه به روش الایزا (ELISA) تعیین گردید و آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری T-TEST انجام شد. میانگین آنتی بادی IgG برابر 94/73 درصد و میانگین آنتی بادی IgM برابر 955/0 درصد بود. هیچ ارتباطی بین جنس با سطح آنتی بادی، سیگاری بودن افراد، گرفتگی عروق کرونری و میزان آنتی بادی ضدعفونت کلامیدیا پنومونیه مشاهده نشد. با توجه به نتایج به دست آمده اگرچه بین عفونت کلامیدیا پنومونیه و بیماری انسداد ریوی مزمن ارتباط معنی داری مشاهده نشد ولی بدلیل اهمیت بیشتر کلامیدیا پنومونیه به عنوان یک پاتوژن مسبب نسبت به سایر عوامل ایجادکننده پیشنهاد می گردد از روش های اختصاصی تر از جمله تعیین حضور ژنوم باکتری در دو گروه مورد و کنترل استفاده شود.