ارائه راهکارهای توسعه گردشگری پایدار روستایی با استفاده از مدل برنامه ریزی استراتژیک swot (مطالعه موردی: روستای طبس سبزوار)

امروزه با توجه به اهمیت همه جانبه ای که پایداری به عنوان پارادایم حاکم در موضوع توسعه به دست آورده، پرداختن به توسعه پایدار روستایی امری ضروری است. صنعت گردشگری یکی از شاخص های اصلی و موثر در اقتصاد جهانی و ملی به شمار می رود، چنانچه بعد از جنگ جهانی دوم از رشد بسیاری برخوردار شده است. از گردشگری به عنوان یکی از راهکارهای مهم، هامل اصلی محرک برای بازسازی و توسعه اجتماعی و اقتصادی یادشده است. شرایط جغرافیایی و آب وهوایی مناسب، صنایع دستی ازجمله ویژگی هایی است که به توسعه گردشگری روستایی در ایران کمک می کند. توسعه گردشگری می تواند اثرات و پیامدهای مثبت و منفی، اقتصادی و اجتماعی و اشتغال و درآمد را در پی داشته باشد. دست یابی به این امر نیازمند تدوین و به کارگیری الگوی راهبردی مناسب، از سوی برنامه ریزان و مدیران گردشگری است. ازآنجاکه روستای طبس دارای توان و پتانسیل های بالقوه است هرساله تعداد زیادی از گردشگران را به خود جذب می کند. در پژوهش حاضر، مطالعه از نوع استنادی، کتابخانه ای و بررسی های میدانی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، محیطی و نهادی صورت گرفته و از روش تحقیق تحلیل محتوا به کمک مدل برنامه ریزی استراتژیک swot استفاده شده است و سپس فرایندبرنامه ریزی، مشخص و راهکارهای پیشنهادی نیز ارائه کند. نتایج گویای این است که با توجه به این موضوع که سطح آسیب پذیری روستاها به دلیل توسعه گردشگری بسیار بالاست، برنامه ریزی و مدیریت در امر گردشگری با توجه به محدود بودن فرصت ها و بالابودن نقاط ضعف امری ضروری است.