ارزیابی اثر اقتصادی تراکم جوجه ریزی و مواد بستر بر عملکرد تولید در جوجه های گوشتی

تاثیر تراکم گله و نوع ماده استفاده شده به عنوان بستر، بر عملکرد تولید و فراسنجه های اقتصادی جوجه های گوشتی، با استفاده از تعداد 2016 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308، در یک آزمایش فاکتوریل 2×3 با سه سطح تراکم جوجه ریزی ]10 (شاهد)، 14 و 18 قطعه پرنده در مترمربع[ و دو نوع ماده بستری ]تراشه های چوب (شاهد) و مقوای بستر[ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که مصرف خوراک و افزایش وزن پرندگان در جوجه ریزی با تراکم 10 قطعه پرنده در مترمربع بیشتر از تراکم های 18 و 14 قطعه پرنده بود (05/0>P). ضریب تبدیل غذایی پرندگانی که روی بستر تراشه چوب پرورش یافتند، کمتر از پرندگان پرورش یافته روی بستر مقوا بود (05/0>P). بالاترین میزان شاخص های اقتصادی (نسبت درآمد به هزینه و حاشیه سود) در تراکم های 14 و سپس 18 قطعه پرنده در واحد سطح مشاهده شدند که هر دو با تراکم 10 قطعه جوجه تفاوت معنی داری داشتند (01/0>P). براساس نتایج این پژوهش، جوجه ریزی در تراکم 14 قطعه پرنده در مترمربع نسبت به دیگر سطوح تراکم گله، با کاستن از هزینه های ثابت تولید و همچنین بهبود عددی ضریب تبدیل خوراک می تواند سود بیشتر را برای واحدهای پرورش دهنده جوجه های گوشتی به دنبال داشته باشد و مقوای بستر به دلیل اثر منفی بر بازده استفاده از خوراک نمی تواند جایگزینی مناسب برای تراشه های چوب باشد.