بررسی رابطه بین میزان طرد اجتماعی و امنیت اجتماعی زنان ساکن در شهرستان راز و جرگلان خراسان شمالی

هدف اساسی مقاله حاضر، بررسی رابطه بین میزان طرد اجتماعی و میزان امنیت اجتماعی در بین زنان منطقه راز و جرگلان خراسان شمالی (ایران) می باشد. روش پژوهش مورد استفاده در این تحقیق پیمایشی بوده و داده های تحقیق با استفاده از ابزار مصاحبه نامه ساخت یافته جمع آوری شده است که در ن هایت اطلاعات جمع آوری شده به وسیله نرم افزار آماری SPSS(16) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش در تحلیل رگرسیونی حاکی از آن است که بین طرد اجتماعی و امنیت اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد (0.000 =Sig)، رابطه بین دو متغیر اصلی با 99 درصد اطمینان معنادار بوده و فرضیه جایگزین تایید و فرض صفر رد شده است. همچنین با توجه به نتیجه بدست آمده برای ضریب تعیین،60 درصد تغییرات موجود در میزان امنیت اجتماعی زنان وابسته به مولفه های طرد اجتماعی مورد بررسی در این مطالعه می باشد (R2 =0.60). از سوی دیگر بر اساس نتایج آماره مجذور همبستگی جزئی از بین مولفه های طرد اجتماعی (فقدان فرصت اجتماعی، فقدان فرصت اقتصادی، فقدان فرصت سیاسی) فقدان فرصت اقتصادی به تن هایی و با کنترل سایر مولفه ها توانسته است تا 29 درصد نوسانات میزان امنیت اجتماعی را تبیین نموده و به همین ترتیب فقدان فرصت اجتماعی 6.9 درصد و فقدان فرصت سیاسی 0.4 درصد نوسانات میزان امنیت اجتماعی زنان را پوشش می دهند. بدین ترتیب اقدامات مداخله گرایانه دولت در راستای کاهش احساس طردشدگی و در نتیجه آن افزایش امنیت در بین زنان منطقه مورد مطالعه می تواند در درجه اول معطوف به گسترش فرصت های اقتصادی در غالب استفاده از صنایع بومی و ایجاد مکانیزم ارتباطی با بازار هدف و همچنین گسترش فرصت های اجتماعی در غالب توسعه ارتباطات زنان از راه مشارکت دادن آن ها در مناسبت های عمومی باشد. در حالیکه فقدان فرصت های سیاسی از نظر زنان منطقه مورد مطالعه چندان تبیین کنندگی خاصی در امنیت آن ها نداشته است.