کارایی رشد ماهی آمور(Ctenopharyngodon idella) در مواجه با نانو ذرات اکسید روی

جذب نانوذرات توسط موجودات آبزی (مانند ماهی) با نگرانی هایی در مورد عوارض جانبی احتمالی نانوذرات (NPs) همراه بوده است. هدف این مطالعه بررسی مولفه های رشد ماهی آمور در مواجه با نانو ذرات اکسید روی (ZnO-NPs) به مدت 60 روز می باشد. این پژوهش در قالب یک طرح کاملا تصافی با 5 تیمار و 3 تکرار انجام شد و بچه ماهیان آمور در یک سیستم جریان مداوم در معرض 0 (شاهد)، 1/0، 3/0، 8/0 و 4/2 میلی گرم/لیتر ZnO-NPs قرار گرفتند. بچه ماهیان با میانگین وزنی 20 گرم در بین 15 تانک تقسیم شدند. در سطوح پایین نانو ذرات اکسید روی باعث بهبود رشد طولی و وزنی شدند.  با افزایش میزان نانو ذرات اکسید روی فاکتورهای تغذیه ای شامل نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت، ضریب تبدیل غذایی و نرخ کارایی پروتئین کاهش یافتند. مطالعات ما نشان داد که اندازه گیری فاکتورهای رشد می تواند به عنوان یک ابزار دقیق برای ارزیابی اثرات سمیت نانو ذرات در ماهی مورد استفاده قرار گیرد.