بررسی ارتباط سطح فریتین سرم و سندرم متابولیک در زنان یائسه،یک مطالعه مقطعی

یائسگی، بحرانی ترین دوره تغییرات نامطلوب آنتروپومتریک و پارامترهای متابولیک بوده که با خطر بیماری های قلبی - عروقی همراه است. سندرم متابولیک، نقش کلیدی در ایجاد بیماری قلبی- عروقی دارد و به عنوان یک مشکل عمده در بسیاری از کشورها درآمده است. بر اساس مطالعات مختلف، افزایش فریتین با سندرم متابولیک در ارتباط است و افراد با سطح فریتین بالاتر، خطر ابتلاء به سندرم متابولیک در آنها بیشتر است. بنابراین با توجه به بالا بودن شیوع سندرم متابولیک در ایران، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سطح فریتین سرم با سندرم متابولیک انجام شد. این مطالعه مقطعی در سال 1392 بر روی 165 زن یائسه واجد شرایط مراجعه کننده به مرکز بهداشت 17 شهریور و بهداشت شماره 8 اهواز انجام شد. پرسشنامه اطلاعات فردی برای نمونه ها تکمیل و جهت بررسی اجزای سندرم متابولیک، فشارخون 2 بار به فاصله 10 دقیقه و بعد از استراحت اندازه گیری شد و میانگین آنها در نظر گرفته شد. دور کمر افراد اندازه گیری و آزمایشات HDL، تری گلیسیرید، کلسترول، فریتین و FBS بعد از 12 ساعت ناشتایی شبانه بر روی سرم افراد انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های کای دو، آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. در این مطالعه 58 نفر (2/35%) به سندرم متابولیک مبتلا بودند. میانگین سطح سرم فریتین در زنان مبتلا به سندرم متابولیک 45/25±53/34 و در زنان غیر مبتلا 12/23±56/33 بود. بین شاخص توده بدنی، دور کمر، قندخون، سطح تری گلیسیرید پلاسما، چربی خون و ابتلاء به سندرم متابولیک ارتباط معناداری مشاهده شد (05/0>p)، اما بین سندرم متابولیک و سن، سندرم متابولیک و فریتین سرم ارتباط معنی داری وجود نداشت (05/0<p). بین سطح فریتین سرم و سندرم متابولیک ارتباط معنا داری وجود ندارد.