بررسی زمین زمان سنجی گنبد آتشفشانی بهلول داغی، شمال تبریز: برپایه داده های سن سنجی Ar 39Ar/40 بیوتیت

حوضه تبریز دارای فعالیت های گسترده آتشفشانی سنوزوئیک و کواترنری بوده است و در پهنه برخوردی بین ورقه عربستان و اوراسیا قرار دارد. سازندهای موجود در منطقه از سازندهای رسوبی- تخریبی به سن میوسن (سازند قرمز بالایی) به همراه آتشفشانی های داسیتی جوان تر تشکیل شده اند. گنبد آتشفشانی بهلول داغی در جنوب روستای اسپیران از نظر ترکیب بین داسیت تا ریولیت متغیر بوده و معمولا دارای بافت پورفیری با درشت بلور هایی از کوارتز، پلاژیوکلاز، سانیدین، هورنبلند و بیوتیت است. شواهد صحرایی آشکارا نشان می دهد که آنها به داخل توالی سازند قرمز بالایی نفوذ کرده اند و بنابراین جوان تر از این واحدها هستند. به منظور تعیین سن دقیق، بررسی های سن سنجی آرگون- آرگون بر هفت بلور بیوتیت جدا شده از نمونه داسیتی انجام شد. در این بررسی، طیف سن سنجی نعلی شکلی (U شکل) با سن های آشکار شده بالا نسبت به نمودار تشکیل شد. این شکل نعل مانند ناشی از بالا بودن مقادیر اولیه آزادسازی آرگون است که به وسیله کاهش سن در یک نمودار به خوبی تعریف شده دنبال می شود و با توجه به آن سن دقیق نمونه آتشفشانی مشخص می شود که برای نمونه های مورد بررسی Ma 15/0±05/2 تعیین شد.