تاثیر اختلافات داخلی در میان احزاب کرد بر ناکامی استقلال کردستان عراق

کردها در اصل یکی از اقوام اصیل ایرانی بودند که در دوران حکومت صفویان به علت وقوع جنگی میان شاه اسماعیل صفوی و سلیم یکم، پادشاه امپراطوری عثمانی در سال 1514 میلادی به نام جنگ «چالدران» قسمت هایی از خاک ایران که کرد نشین بودند، جدا شده و ضمیمه خاک امپراطوری عثمانی گردید. این بخش ها امروزه شامل کردستان ترکیه امروزی، کردستان عراق امروزی، کردستان سوریه امروزی می باشد. کردهای هر چهار کشور همیشه دغدغه ملی گرایی و استقلال طلبی را داشته اند؛ هر چند که همیشه کردها نسبت به سرزمین مادری شان ایران احساسی میهن پرستانه داشته اند. در این مقاله که در رابطه با استقلال اقلیم کردستان عراق نگارش یافته است، می خواهیم به علت ناکامی استقلال کردستان عراق از نگاه اختلافات احزاب کردستان عراق بپردازیم. تحقیق پیش رو به واکاوی این موضوع یا سوال می پردازد که به رغم برگزاری همه پرسی استقلال در اقلیم کردستان عراق و کسب اکثریت رای مثبت برای آن، مهم ترین دلیل ناکامی استقلال طلبی کردها چیست؟ فرضیه مقاله می گوید که با توجه به ساختار نامتعادل قدرت در اقلیم کردستان عراق، اختلافات داخلی احزاب و عدم هماهنگی بین آنها، مهم ترین دلیل ناکامی استقلال طلبی کردهای کردستان عراق است. روش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی - تحلیلی است که در آن به چگونگی و چرایی اختلافات میان احزاب کرد که ناکامی استقلال کردستان عراق را به دنبال داشت، پرداخته شده و همچنین در مقاله مورد نظر از نظریه تصمیم گیری گراهام آلیسون و هربرت سایمون استفاده شده است.