کاهش معضلات زیست محیطی در بافت های ارگانیک و قدیمی با رویکرد شهر هوشمند : مرور ادبیات و ساخت چهارچوب مطالعات میدانی با استفاده از تکنیک تحلیل شبکه ای ANP

جمعیت شهرنشین همواره در حال افزایش است. بر اساس پیشبینی های انجام شده این رویه افزایش قابل توجهی نیز خواهد یافت. این روند باعث بروز مشکلات زیادی در شهرها شده است که تمامی ابعاد اقتصادی، اجتماعی و حتی زیست محیطی شهر را نیز تحت تاثیر قرارداده است. نتایج آن مواردی نظیر انتشار گازهای گلخانه ای، تغییرات اقلیمی، آلودگی هوا و بسیاری از مشکلات دیگر زیست محیطی می باشد. همچنین ظرفیت شهرهای کشورهای درحال توسعه و یا بافت های ارگانیک و سنتی، متناسب با حجم تحمیل شده بر آنها نیست و نحوه مواجه با این مشکلات در این بافت ها نیز عمدتا با روش های سنتی و کالبدی است که کارایی لازم را ندارند. برنامه ریزان شهری سعی در حل مشکل زیست محیطی در بافت های ارگانیک و قدیمی دارند تا اثرات نامطلوب محیطی را به حداقل رسانده و کیفیت زندگی را ارتقا بخشند. یکی از رویکردهای پیشنهادی برای حل مشکل زیست محیطی شهرها، هوشمندی است. پژوهش حاضر به دنبال حل مشکلات ناشی از آلودگی های زیست محیطی از طریق راهکارهای شهر هوشمند دارد. لذا در این پژوهش شاخص های مرتبط با شهر هوشمند و سپس راهکارهایی که هر یک از این شاخص ها در مواجه با مشکلات زیست محیطی دارند بیان شده است. به منظور ارزیابی و اولویت بندی شاخص های ارائه شده ابتدا شاخص ها بر اساس ابعاد Albain (2015) دسته بندی شده، سپس با استفاده از تکنیک تحلیل شبکه ای (ANP) میزان اولویت و اهمیت هر یک از شاخص ها تبیین شده است. درنهایت شاخص های شهر هوشمند که می تواند در کاهش مشکلات زیست محیطی موثر واقع شود و یک چهارچوب نظری در این زمینه تبیین شده است.