رویکرد پدیدارشناختی به ترجمه ادبی

پدیدارشناسی در حوزه علوم انسانی اهمیت رو به رشدی داشته است. طبق گفته هوسرل، پدیدارشناسی، شیوه فکری است که بازگشت به خود چیزها را می طلبد. از آنجاکه پدیدارشناسی در بنیان نشانه شناسی مدرن نیز ظهور کرده است، برآنیم که تعریفی از آن ارائه داده و مفاهیم کلیدی اش و نیز تاثیری که بر رویکرد نشانه-پدیدارشناختی در ترجمه ادبی دارد را مورد بررسی قرار دهیم. این رویکرد با تکیه بر پدیدارشناسی، عناصری نظیر التفات، ادراک، تن، حضور و احساسات را در بطن حوزه ترجمه وارد می سازد. در این جستار، در وهله اول بنیان نظری و ارتباط آن با ترجمه را مورد مطالعه قرار می دهیم و سپس کاربست پذیری عملی این نظریات را در ترجمه بررسی می کنیم. به عنوان پیکره تحقیق، ترجمه فارسی ارائه شده توسط دانشجویان ارشد ترجمه شناسی فرانسه دانشگاه الزهرا از نثر کوتاهی تحت عنوان مردمان سلامت اثر ژیل آرشامبول (1979) را با رویکری تحلیلی-کیفی مورد واکاوی قرار می دهیم. این جستار بر آن است تا با تحلیل کیفی ترجمه ها خودآگاهی مترجمان را نسبت به عناصر پدیدارشناختی متن افزایش داده و در نتیجه این امر کنش خوانش، درک و تفسیر متن، سه مرحله اصلی ترجمه که کنش هایی شناختی بوده و به این واسطه سوژه ای زنده و مدرک در بطن خود دارند را بهبود بخشد.