بررسی اثر هیستوپاتولوژیک کوئرستین بر آسیب بافتی کبد ناشی از اکسید آهن و نانوذرات اکسید آهن در موش نژاد ویستار

امروزه افزایش آلودگی های صنعتی و زیست محیطی، تجویز بیش از حد مکمل های دارویی آهن یا تزریق خون زمینه ساز ایجاد مسمومیت با آهن می گردد لذا شناخت مکانیسم های دخیل و موثر و هم چنین محافظ در برابر سمیت آهن ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه بررسی اثر کوئرستین به عنوان آنتی اکسیدان بر مسمومیت کبدی ناشی از اکسید آهن و نانواکسید آهن بود. مطالعه بر روی 30 سر (5گروه) موش نژاد ویستار شامل: A: گروه شاهد، B: نانواکسید آهن، C: اکسید آهن، D: نانواکسید آهن و کوئرستین، E: اکسید آهن و کوئرستین انجام گردید. نانو اکسید آهن و اکسید آهن هر یک با دوز روزانه mg/kg20 و کوئرستین با دوز روزانه mg/kg100 به صورت IP به مدت 15 روز تجویز گردید. در پایان این مدت موش ها یوتانایز شدند و بافت کبد در فرمالین 10% به آزمایشگاه پاتولوژی منتقل و با دو روش Hematoxylin & Eosin و Prussian blue رنگ آمیزی و با کمک میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که نانو اکسید آهن و اکسید آهن باعث بروز التهاب در پورت و لوبول های کبدی تکثیر مجاری صفراوی، اتساع سینوزوئیدها، تکثیر غیر معمول هپاتوسیت ها و سلول های کوپفر و تا حدی دژنرسانس در هپاتوسیت ها می گردد. با تزریق هم زمان کوئرستین به عنوان درمان، کاسته شدن آثار هیستوپاتولوژیک ناشی از پارتیکل های فلزی خصوصا در برابر ذرات اکسید آهن مشاهده گردید. نمونه ها هم چنین از نظر بروز احتباس صفراوی فیبروز و نکروز نیز مورد بررسی قرار گرفتند که آثاری از این عوارض مشاهده نگردید. در این مطالعه کوئرستین به عنوان آنتی اکسیدان گیاهی دارای خاصیت ضد التهابی و محافظتی در برابر مسمومیت ناشی از ذرات نانواکسید آهن و اکسیدآهن شناخته شد که استفاده از آن به عنوان عامل کاهنده عوارض یا مکمل غذایی توصیه می گردد.