همگرایی جنگ الکترونیک و جنگ سایبری و الزامات اجرای آن در سازمان های نظامی

جنگ الکترونیک و جنگ سایبری در حال تبدیل شدن به عناصر کلیدی صحنه نبرد هستند. تسلط بر طیف الکترومغناطیسی و سامانه های اطلاعاتی و استفاده موثر و هماهنگ از قابلیت های این دو حوزه، عامل برتری ساز و تعیین کننده در نبردهای آینده خواهد بود.شباهت ها و وجوه مشترک جنگ سایبری و جنگ الکترونیک، موجب همگرا شدن این دو عرصه شده است.
محققین در این پژوهش که از نوع کاربردی بوده و به روش توصیفی- تحلیلی با رویکرد اکتشافی صورت گرفته است، ضمن تبیین مفاهیم و اقدامات جنگ الکترونیک و جنگ سایبری، به مقایسه و احصاء وجوه مشترک بین آن ها پرداخته و پیامدهای همگرایی این حوزه ها را مورد بررسی قرار داده اند و به این نتیجه دست یافته اند که ادغام اقدامات جنگ الکترونیک و جنگ سایبری و شکل گیری فعالیت های سایبرالکترونیک، قابلیت های جدید و ارتقاء یافته ای را ایجاد نموده و می تواند هم افزایی و بهره وری در ساختار سازمانی، منابع انسانی و تجهیزاتی را به ارمغان آورده و اثربخشی اقدامات را در صحنه نبرد افزایش دهد. برخی الزامات اجرایی همگرایی جنگ الکترونیک و جنگ سایبری عبارتند از: وجود ساختار سازمان یکپارچه در تمامی سطوح، ایجاد واحدهای سایبرالکترونیک در یگان های رزمی در سطح تاکتیک، طرح ریزی و عملیات مشترک تحت فرماندهی واحد و تشکیل تیم های تحقیقاتی مشترک برای دستیابی به سامانه ها و تسلیحات با قابلیت های ترکیبی سایبری و الکترونیکی.