تاثیر تمرینات پلایومتریک بر راستای لگن و زانو در زنان فعال دارای والگوس پویا زانو

والگوس داینامیک زانو حین کاهش شتاب و فرود در فعالیت های ورزشی عامل بسیاری از آسیب های حاد و مزمن زانو می باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات پلایومتریک بر راستای لگن و زانو زنان مبتلا به والگوس داینامیک زانو بود. روش تحقیق: در این کارآزمایی تصادفی کنترل شده 26 زن دارای والگوس داینامیک زانو به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. زوایای والگوس زانو و دراپ لگن حین فرود تک با استفاده از روش ارزیابی دوبعدی محاسبه شد. در طول هشت هفته گروه کنترل تنها در فعالیت های روتین دانشگاه شرکت داشتند در صورتی که گروه تجربی در کنار تمرینات روتین، به مدت هشت هفته در تمرینات پلایومتریک شرکت کردند. از مدل ترکیبی تحلیل واریانس با اندازه های تکراری برای تحلیل داده ها استفاده شد (05/0 ≥P). پس از اجرای برنامه مداخله، زاویه والگوس زانو با انجام تمرینات در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنی داری داشت (05/0 ≥P). همچنین نتایج تحقیق تغییر معنی داری را در زاویه دراپ لگن قبل و بعد در شرکت در تمرینات در گروه های مورد مطالعه نشان نداد. نتایج تحقیق حاضر شواهدی مبنی بر اثر مثبت تمرینات پلایومتریک بر کینماتیک اندام تحتانی و بهبود کنترل زانو در صفحه فرونتال در زنان ورزشکار دارای والگوس داینامیک زانو ارائه داد، از این رو با توجه به نتایج این تحقیق می توان گفت هشت هفته تمرینات پلایومتریک در زنان ورزشکار با والگوس داینامیک زانو می تواند عوامل خطر قابل تعدیل آسیب ACL نظیر عوامل بیومکانیکی را کاهش دهد.