ارزیابی مقایسه ای روش های تلفیق داده های سنجش ازدوری فراطیفی و پانکروماتیک در مناطق شهری و کشاورزی

داده های فراطیفی به دلیل قدرت تفکیک طیفی بالا از اهمیت بالایی برخوردار هستند. اما برخی از سنجنده های فراطیفی در دسترس به دلیل وجود محدودیت های سخت افزاری ازجمله فناوری سیستم تصویربرداری فراطیفی از کمبود قدرت تفکیک مکانی رنج می برد. به این منظور استفاده از تکنیک های تلفیق داده در سطح پیکسل از سوی محققین این حوزه پیشنهاد گردیده است. تنوع الگوریتم های تلفیق تصاویر و متفاوت بودن قابلیت ها و محدودیت های هرکدام از آن ها در مناطق شهری و غیرشهری و عدم وجود یک روش تلفیق داده بهینه این داده ها در مناطق شهری و غیرشهری، همواره کاربران را با یک چالش بزرگ روبرو کرده است. در پژوهش حاضر به ارائه و آنالیز مقایسه ای دقت و کارایی تکنیک های نوین تلفیق داده در مناطق کشاورزی و شهری با استفاده از تصاویر فراطیفی با انواع کلاس های پیچیده و متنوع به صورت بصری و کمی پرداخته شده است. تصاویر فراطیفی استفاده شده در این پژوهش مربوط به سنجنده هایپریون بوده و به منظور بهبود توان تفکیک مکانی از تصویر پانکروماتیک مربوط به سنجنده Advance Land Imager (ALI) استفاده شده است. منطقه موردمطالعه در دو بخش کلی شامل: منطقه شهری و منطقه کشاورزی که واقع در تهران می باشد، تقسیم شده است. نتایج حاصل از ارزیابی ها نشان می دهد که روش مبتنی بر تجزیه ماتریس Coupled Non-negative Matrix(CNMF) Factorization عملکرد بهتری در مقایسه با سایر روش ها دارد، به طوری که توانسته قدرت تفکیک عوارض را در سطح پیکسل با حفظ جزئیات مکانی و طیفی بهبود ببخشد، اما نیاز به زمان پردازش بالایی دارد. همچنین روش Non-linear Intensity Hue-Saturation (NHIS)  دارای کمترین زمان پردازش بوده (زیر یک ثانیه) اما در حفظ جزئیات عوارض به خوبی عمل نکرده است.