مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات تنه و ران طی ایستادن طبیعی در زنان با و بدون ناهنجاری پشت تاب دار

پشت تاب دار یکی از ناهنجاری های ستون فقرات و از علل مهم تاثیرگذار بر پاتولوژی ناحیه کمری-لگنی می باشد. با این حال، به دلیل ناکافی بودن اطلاعات موجود در ارتباط با شیوه ارزیابی، همچنین نبود اتفاق نظر بین محققان در مورد تغییرات عضلانی حاصله از آن، به فعالیت عضلات مربوطه کمتر توجه شده است. از این رو، تحقیق حاضر با هدف مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات تنه و ران طی حرکت ایستادن بین زنان مبتلا به ناهنجاری پشت تاب دار و کنترل انجام گرفت.
در تحقیق حاضر 30 نفر از زنان غیرفعال به صورت هدفمند در دو گروه پشت تاب دار و کنترل در این تحقیق شرکت کردند. زوایای نوسان و تیلت لگن با استفاده از دوربین، میزان فعالیت عضلات ارکتور اسپاین (پشتی، کمری)، مولتی فیدوس کمری، گلتوس ماکسیموس، مدیال همسترینگ، رکتوس ابدومینوس، اکسترنال ابلیک، اینترنال ابلیک و رکتوس فموریس طی وضعیت ایستادن افراد با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شده است.
نتایج t مستقل تفاوت معنادار در میزان زوایای نوسان (001/0p꞊) و تیلت لگن (001/0p꞊) بین گروه پشت تاب دار و کنترل نشان داد. همچنین میزان فعالیت عضلات ارکتور اسپاین، مولتی فیدوس کمری، رکتوس ابدومینوس و اکسترنال ابلیک، اکستنسور ران بین دو گروه طی وضعیت ایستادن تفاوت معناداری نشان نداد (05/0p>) و در میزان فعالیت عضله رکتوس فموریس (012/0p꞊) و اینترنال اببلیک (018/0p꞊) بین دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت.
یافته های تحقیق حاضر نشان داد به طور کلی انقباضات عضلانی مشابهی در تنه و ران بین دو گروه زنان پشت تاب دار و کنترل وجود دارد که برخلاف تحقیقات گذشته، تصور موجود در مورد وضعیت غیرفعال پشت تاب دار را تا حدودی نقض کرده است. از این رو، این موضوع می تواند درک بهتری از پوسچر پشت تاب دار برای مربیان و ورزشکاران در ارزیابی و توانبخشی فراهم آورد.