تحلیل ساختاری باروری ها و زایش های فراطبیعی در قصه های پریان ایرانی و اسطوره های ایرانی، هندی و بین النهرینی

در قصه های پریان، بارداری ها و زایش ها نیز همچون دیگر رخدادها و عناصر این گونه ادبی، صورت هایی دگرگونه و فراطبیعی دارند. در این مقاله، انواع بارداری ها و زایش های فراطبیعی در قصه های پریان ایرانی بررسی می شود. سپس به کمک روش اسطوره شناسی ساختگرای کلود لوی استروس، به تحلیل ساختاری و تطبیقی این قصه ها با اساطیر ایرانی و نیز اسطوره های دو سرزمین هم جوار یعنی هند و بین النهرین پرداخته خواهد شد که پیوندهای فرهنگی و تاریخی با ایران دارند و بدین ترتیب شباهت های ساختاری بارداری و زایش در قصه های پریان ایرانی با این اسطوره ها نشان داده خواهد شد. سرانجام با توجه به اسطوره بن های مشترک این روایات، الگوی ساختاری این روایت ها  معین می شود و با توجه به نشانه ها و نمادهای موجود در روایات، نقد و تحلیل می گردد. بررسی تطبیقی این قصه ها و اساطیر نشان می دهد که اشکال غیرمعمول بارداری و زایش در قصه های مورد بحث در اصل صورت هایی اسطوره ای هستند که در گذر زمان تغییر شکل داده و به صورت هایی مختلف در قصه های پریان نمود یافته اند. این روایت ها تقابل دو مفهوم ناباروری (بارخواهی) در برابر بارآوری و عالم طبیعی در برابر عالم فراطبیعی و کوشش برای حل آنها را نشان می دهند. در این روایت ها، تقابل غالبا به یاری عناصر واسطه فراطبیعی مرتفع می شود. این گونه بارداری ها و زایش های غیرمعمول مختص قهرمانان قصه هاست و ایشان را از آغاز آفرینششان به عوالم دیگر متصل می کند و سیمای ابرانسانی و خصلت های قهرمانی ایشان را از همان لحظه بسته شدن نطفه شان آشکار می نماید تا ممتاز بودن آنها و جهانشان را از دیگر انسان ها آشکارتر سازد.