بکارگیری شبکه های عصبی مصنوعی جهت برآورد ارزش آفرینی راهبردی شرکت ها از طریق کارایی نسبی در صنعت خودرو

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر کارایی نسبی شرکت ها بر ارزش آفرینی راهبردی در صنعت خودروی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. داده ها از صورت های مالی شرکت های انتخابی در دوره زمانی 1391-1395 استخراج شده است. ابتدا با اجرای مدل تحلیل پوششی داده ها با یک الگوی بومی شده، کارایی نسبی برای هر شرکت مشخص شد. سپس ارزش آفرینی راهبردی شرکت ها از متوسط حاصل عواملی مانند بازده حقوق صاحبان سهام، نسبت Q توبین، بازده سرمایه گذاری ها و خلق ثروت برای سهامداران اندازه گیری شد. مدل شبکه عصبی به کار گرفته شده در این تحقیق، پرسپترون چندلایه ای با الگوی آموزش پس انتشار خطا بوده است. نتایج نشان می دهد که اجرای مدل شبکه عصبی مصنوعی در صنعت خودرو، ارزش آفرینی راهبردی شرکت ها را از روی شاخص کارایی نسبی و دیگر متغیرهای ورودی تا حد مناسبی تبیین می کند. با وجود اینکه برخی از شرکت ها مثل سرمایه گذاری رنا، فنرسازی خاور، سایپا دیزل، گروه بهمن و چرخشگر کارا هستند، اما در سال های اخیر به طور متوسط صنعت خودرو از کارایی مناسبی برخوردار نبوده است. در عین حال شرکت ها در این صنعت تا حدودی توانسته اند برای سهامداران و مالکان خود به صورت راهبردی ایجاد ارزش نمایند