اثر قطع آبیاری بر محتوای کلروفیل و عملکرد ژنوتیپ های مختلف پنبه(Gossypiumhirsutum L.)

به منظور بررسی اثر قطع آبیاری بر محتوای کلروفیل و عملکرد ژنوتیپ های مختلف پنبه آزمایشی در سال زراعی94-93 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار درشهرستان حاجی آباد با موقعیت جغرافیایی (28 درجه 36 دقیقه شمالی و 54 درجه و 41 دقیقه شرقی)انجام شد. فاکتور اصلی شامل سطوح مختلف خشکی (آبیاری کامل به صورت 10 روز یک بار و قطع آبیاری به میزان دو دور(30 روز)) و فاکتور فرعی شامل ژنوتیپ های مختلف پنبه: (1) سوپر الیت آرین (2) سوپر الیت گلستان (3) کیسا (4) اس- بی-35 (5) اوپال (6) سوپر الیت بختگان (7) تی-2 (8) دکتر عمومی (9) خندق (10) سوپر اکرا (11) ترمز- 14 (12) تی-3 (13) ساحل (14) سپید (15) سیلند (16) ارمغان (17) پاک (18) و اولتان بود. نتایج آزمایش نشان داد که قطع آبیاری باعث کاهش محتوای کلروفیل و عملکرد در ژنوتیپ های مختلف شد. بیشترین وکمترین میزان بتاکارتنوئید، گزانتوفیل، کلروفیل a، کلروفیلb و کلروفیل کل به ترتیب مربوط به ژنوتیپ های ترمز-14و دکتر عمومی بود.در بین ژنوتیپ های مختلف پنبه مورد مطالعه بعضی از ژنوتیپ ها در شرایط قطع آبیاری محتوای کلروفیل و عملکرد زیادتری داشتند از جمله خندق، ساحل، ارمغان، پاک، اولتان و اوپال که توانستند شرایط تنش خشکی را بهتر تحمل کنند.