بررسی اثر انسداد دو طرفه بینی بر یادگیری و حافظه فضایی در موش های صحرایی بالغ

انسداد بینی و انجام تنفس از طریق دهان در برخی از شرایط بالینی رخ می‌دهد که با اختلالات عصب شناختی همراه است. هرچند علت این اختلالات می‌تواند ناشی از عواملی مانند اختلالات خواب و تاثیر مدیاتورهای التهابی بر دستگاه عصبی مرکزی باشد، با این وجود مکانیسم دقیق دخیل در آن نامشخص است.

هدف از این مطالعه بررسی اثر انسداد دو طرفه بینی بر یادگیری و حافظه فضایی در موش‌های صحرایی بالغ می‌باشد.

14 سر موش‌ صحرایی نر، نژاد ویستار به وزن 250 تا 300 به‌طور تصادفی به دو گروه، شامل کنترل و انسداد بینی تقسیم شدند. به منظور ایجاد انسداد در بینی، بافت‌های اطراف مجرای بینی با استفاده از دستگاه کوتر سوزانده شد. با استفاده از این روش انسداد کامل بینی بعد از  هفت روز  ایجاد شد. سپس آزمون تست آبی موریس برای ارزیابی یادگیری و حافظه انجام شد.

بررسی فرایند یادگیری در این مطالعه نشان داد که انسداد بینی به‌طور معنی داری باعث اختلال در هر دو روند یادگیری و حافظه فضایی می‌شود. اختلال در جریان طبیعی هوا از طریق مجرای بینی می‌تواند منجر به اختلال در فرایند یادگیری و حافظه فضایی شده که به‌نظر می رسد با عملکردهای غیربویایی پیاز بویایی مرتبط باشد.