بررسی اثرگذاری کلار گردنی در بروز ضایعات دائمی ستون فقرات گردنی پس از تروما

 امروزه وقوع تروما علی الخصوص آسیب های گردنی یکی از مشکلات اساسی تهدیدکننده سلامت جامعه است. در زمینه پیشگیری از آسیب های بیشتر، مطالعات نتایج مختلفی را در ارتباط با استفاده از کلار گردنی بیان کرده اند. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثرگذاری کلار گردنی در پایداری ستون فقرات گردنی پس از تروما می باشد.  این مطالعه به صورت توصیفی آینده نگر، در مرکز آموزشی درمانی لقمان-ایران و بر روی تمامی بیماران با آسیب در ناحیه ستون فقرات گردنی طی سال های 17-2016 مراجعه کننده به این مرکز انجام شد. بیماران به دو دسته استفاده و عدم استفاده کلار تقسیم بندی شدند. چک لیستی برای هر بیمار تهیه و اطلاعات بیماران وارد آن گردید. بیمار از نظر عوارض عصبی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه تمامی داده های حاصل از مصاحبه و معاینه بیماران وارد برنامه آنالیز آماری SPSS v18 شده و با استفاده از تست های آماری مرتبط با اهداف مطالعه به تحلیل داده ها پرداختیم.  در این مطالعه که بر روی 1000 بیمار با ترومای گردن انجام شد اکثریت بیماران (3/75 درصد) مرد بوده و اکثریت نیز در بازه سنی 40-20 سالگی (6/49) بودند. شایع ترین مکانیسم منجر به ترومای سر و گردن سقوط از ارتفاع در 5/24 درصد بیماران بود. در میان موارد شکستگی، شایع ترین شکستگی در این بیماران شکستگی مهره 7 در 4/7 درصد بیماران بود. همچنین مشاهده شد که 79 درصد بیماران پیش از تروما از کلار استفاده کرده بودند. نتایج نشان داد که کلار در زنان بیشتر از مردان مورد استفاده واقع شده بود. فراوانی افرادی که دچار اختلال هوشیاری شدند در نتیجه استفاده از کلار گردنی بیشتر بود و نیز در افرادی که کلار گردنی استفاده کرده بودند درصد فوتی نسبت به افرادی که کلار گردنی استفاده نکرده بودند بیشتر بود.  نتایج این مطالعه نشان داد استفاده از کلار نتوانسته بود میزان بروز ضایعات عصبی را کاهش معنی داری دهد.