ارتباط بین اعتیاد به گوشی های هوشمند و سلامت روان دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی آبادان

دانشجویان گروه بزرگی از کاربران تلفن همراه هستند که در معرض آسیب های روان شناختی ناشی از استفاده ی مفرط از این وسیله قرار دارند. کاهش روابط اجتماعی و انزوا، افزایش احساس تنهایی، تکانشگری و افسردگی برخی از محتمل ترین تبعات استفاده ی متعدد از آن خواهد بود. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین اعتیاد به گوشی های هوشمند و سلامت روان دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی آبادان در سال 96-1395 انجام گرفت.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی با روش نمونه گیری طبقه بندی روی 200 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی آبادان انجام گرفت. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک، سلامت عمومی و استفاده مفرط از تلفن همراه بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آزمون های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون تی مستقل استفاده شد.

نتایج نشان داد با استفاده مفرط از گوشی هوشمند، سلامت عمومی، کاهش می یابد و بین ابعاد سلامت عمومی و اعتیاد به گوشی هوشمند، ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0>P).

با توجه به تاثیر منفی اعتیاد به گوشی هوشمند بر سلامت عمومی، این ارتباط می تواند بر سایر ابعاد زندگی دانشجویان از جمله کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی نیز تاثیر مخرب داشته باشد.