اثر حفاظتی گلیسیریزین بر سلول های گلیال B92 آسیب دیده با اتانول در محیط کشت

گلیسیریزین از جمله مهم ترین ترکیب های فارماکولوژیک گیاه شیرین بیان می باشد و دارای خواص ضدالتهابی است.اتانول جزء مواد آسیب زا در مغز است. استفاده روز افزون از این ماده میزان ضایعات عصبی را بالا برده است، لذا هدف از این تحقیق بررسی اثرات حفاظتی گلیسیریزین بر سلول های گلیال  B92 آسیب دیده با اتانول بود.

در این مطالعه تجربی که در سال1397 اجرا شد، سلول های B92 از بانک سلولی انسیتو پاستور تهیه شدند و با تراکم 106×1 به پلیت 96 خانه انتقال داده شدند. سپس به مدت 24 ساعت با گلیسیریزین(5،10 و 25 میکرومولار) انکوبه شدند. آنگاه سلول ها به مدت 80 دقیقه با اتانول مطلق با غلظت 86 میلی مولار مجاور شدند. آنگاه میزان قدرت حیاتی سلول ها با تست های برداشت نوترال رد(NR) و احیای نمک تترازولیوم(MTT) ارزیابی شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.

گلیسیریزین به طور وابسته به دوز، آسیب وارد شده به وسیله اتانول به غشاء سلولی و میتوکندری سلول ها را کاهش داد. به طوری که گلیسیریزین در غلظت 10 و 25 میکرو مولار باعث کاهش معنی دار آسیب غشایی شده و آسیب وارد شده به عملکرد میتوکندری ها را کاهش معنی داری داد، ولی در غلظت 5 میکرومولار نه تنها اثر حفاظتی نداشت، بلکه باعث کاهش رشد و تکثیر سلول ها شد.

نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره گیاه شیرین بیان(گلیسیریزین) بر میزان زنده مانی سلول ها اثر مثبت دارد و قابلیت حیاتی سلول های گلیال آسیب دیده با اتانول را بهبود می بخشد. پس گلیسیریزین می تواند به طور وابسته به دوز اثرات حفاظتی در مقابل آسیب های ناشی از اتانول در سلول های B92 داشته باشد.