بررسی عملکرد دولت هلند و انگلیس در خلیج فارس در دوره زندیه
خلیج فارس به علت نقش موقعیت سوق الجیشی مهمی که در منطقه ایفا می کرد، نه تنها برای کشورهای خاورمیانه بلکه برای کشورهای اروپایی حائز اهمیت بود. لذا رقابت و برتری و در دست گرفتن تجارت در این منطقه، از زمانی که پای استعمار به این ناحیه باز شد، آغاز شد. در دوره ای یک کشور یک کشور استعماری موفق به به دست آوردن انحصاری تجارت در این منطقه می شد و در دوره ای نیز به علت برتری کشور رقیب، تجارت آن در منطقه، با افول مواجه می شد. پس از مرگ شاه عباس رقابت ها در این منطقه شدت بیشتری یافت. رقابتی که بین هلند و انگلیس وجود داشت، در مرحله اول باعث شد هلند در خلیج فارس به خصوص در جزیره خارک ابرقدرت شود، تجارت را به مدت چندین سال به دست بگیرد و حتی کلیسا، ساختمان های اداری و کوچ نشین ایجاد کند. در این میان درگیری هایی مابین دولت استعماری چون هلند، با حکومت های محلی چون میرمهنا رخ می داد که نهایتا زیرکی و شرارت میرمهنا به حضور هلندی ها و قدرت بزرگ آن ها در جزیره خارک پایان داد؛ اما این حکومت های محلی برای حکومت مرکزی گاه ایجاد زحمت می کردند. لذا دولت مرکزی برای سرکوبی این حکومت های شرور و ایجاد امنیت در تجارت داخلی و خارجی و همچنین برای ایجاد امنیت در مرزها، از دولت استعماری کمک می گرفت. باید گفت یافته های پژوهش حاضر بدین قرار است؛ به دنبال امتیازاتی که هلند در خلیج فارس و به ویژه در خارک به دست آورده بود، انگلیسی ها نیز به دنبال چنین امتیازی بودند و در اندیشه تسلط بر خارک بودند اما دولت زندیه فرصت محقق شدن چنین اندیشه ای را به انگلیس نداد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.