تحلیلی بر اثرات فقر بر تخریب محیط زیست در سکونتگاه های روستایی

فقر و محیط زیست با هم رابطه مستقیم دارند به طوری که با افزایش فقر، تخریب محیط زیست نیز افزایش می یابد و این رابطه به صورت یک چرخه عمل میکند. تخریب محیط زیست توسط روستاییان فقیر را از سه منظر فقر مادی، فقر دانشی و فقر فرهنگی میتوان مورد بررسی قرار داد. یکی از دلایل تخریب محیط زیست از منظر مادی، استفاده از منابع موجود برای تامین سوخت مورد نیاز است. از منظر فقر دانشی، روستاییان به میزان زیادی از کودهای شیمیایی استفاده میکنند و با اصول صحیح شخم زدن زمین و زراعت در آن آگاه نیستند و با شخم نادرست سبب فرسایش خاک میگردند. در بسیاری از موارد، عامل اصلی تخریب محیط زیست توسط فقیران پایین بودن سطح فرهنگی و نداشتن اخلاق محیطزیستی است که از جمله آنها میتوان به رها کردن زباله ها و پسماندها و فاضلابها در محیط زیست اشاره نمود.پیشنهاد می شود که با استفاده از روش های ترویجی و آموزشی روستاییان فقیر از پیآمدهای منفی تخریب محیط زیست آگاه گشته و روش های بهره برداری پایدار از منابع محیطی به آنان آموخته شود.