بررسی تاریخی روند مبارزه با آبله در ایران، در سال های 1327تا1346ش/ 1948تا1967م (برنامه های عمرانی اول تا سوم)

آبله بیماری خطرناکی بود که تا دوره ی پهلوی دوم، از عوامل مهم مرگ ومیر و معلولیت در ایران به شمار می رفت؛ ازاین رو، مبارزه با این بیماری ضرورت داشت. در آغاز برنامه ی عمرانی دوم (1334ش/ 1955م) و با تاسیس سرویس مبارزه با آبله، تلاش برای حذف آن سازمان یافته تر شد. این سازمان توانست بسیاری از مشکلات گوناگون جغرافیایی و انسانی را از پیش پا بردارد و هرساله، شماری فراوان از مردم را آبله کوبی و تا پایان دوره ی مدنظر، آبله را تا حدی زیاد مهار کند. در این مقاله، مبارزه با آبله را در سال های 1327تا1346ش/ 1948تا1967م بررسی کرده و به موانع، راهکارها و نتایج آن پرداخته ایم. با این هدف، تلاش کرده ایم از طریق تحلیل و توصیف داده ها، به پرسش های پژوهش پاسخ دهیم. منابع عمده ی مقاله، گزارش های دولتی، به ویژه گزارش های سازمان برنامه و وزارت بهداری و نیز، مجلات تاریخ پزشکی است.