تحلیلی بر روند رشد جمعیت و رشد فیزیکی شهر شاهرود

در پی تحولات پیچیده ی اقتصادی و فنی پس از انقلاب صنعتی، تغییرات شدیدی در اندازه ی شهرها و نسبت جمعیت ساکن در آن ها حاصل شد که به دنبال آن آسیب های اجتماعی- اقتصادی و پیامدهای نامطلوب زیست محیطی از جمله تخریب و تغییر کاربری اراضی کشاورزی، آلودگی هوا، آب و خاک را به همراه داشته است. در این میان توسعه ی فیزیکی و رشد جمعیتی شهرهای ایران بسیار سریع و شتابنده عمل کرده است به طوری که در دهه های اخیر رشد و گسترش شهرها به صورت نوعی معضل یا مسئله درآمده و لزوم توجه به مسائل شهری و به ویژه مسائل کالبدی آن در قالب چارچوبی علمی، اهمیت و ضرورت یافته است. در این راستا پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی در پی پاسخ گویی به این سوال است که آیا در طی نیم قرن گذشته، رشد فیزیکی شهر شاهرود در راستای پاسخ گویی به نیازهای جمعیت و به عبارت دیگر، متناسب با جمعیت بوده است؟ اطلاعات گرداوری شده به روش اسنادی، به کمک مدلHoldern  مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتیجه ی حاصل شده از مدل Holdern بیان می دارد که طی 55 سال گذشته، حدود 48 درصد از رشد فیزیکی شهر، مرتبط به رشد جمعیت و 52 درصد رشد شهر مربوط به رشد ناموزون شهر بوده است. بنا بر این به منظور مقابله با رشد بی رویه ی شهر شاهرود و جلوگیری از تبعات جبران ناپذیر آن باید سیاست هایی را در پیش گرفت که بتواند با برنامه ریزی و مدیریت صحیح، گامی به سوی توسعه ی پایدار شهری برداشت.