تداعی و روایت داستان جریان سیال ذهن

با توجه به اینکه ارتباط خاطرات در لایه های پیش گفتاری ذهن با تداعی 1 برقرار می شود، یکی از شیوه هایی که در نمایش ذهنیات شخصیتها مورد استفاده نویسندگان قرار می گیرد، استفاده از تداعی است تا به وسیله آن بتوانند بین جهان عینی و جهان ذهنی شخصیتها ارت باط برقرار، و سیلان مداوم ذهن از خاطره و ذهنیتی به خاطره و ذهنیتی د یگر و از تصویری به تصویر دیگر را ترسیم و توجیه کنند . مسئله اساسی این مقاله بررسی تداعی و ویژگی های آن در لایه های پیش گفتاری ذهن و کیفیت آن در داستانهای جریان سیال ذهن 2 و تطابق آن با ساز و کارهای ذهن است. به این منظور ابتدا تداعی و قوانین حاکم بر آن بیان، و اهمیت تداعی در روایت این گونه رمانها و تفاوت تبیین شده است . در ادامه، نحوه ارائه ذهنیات در شیوه های مختلف « بازیابی » آن با روایت با ذکر نمونه هایی از این رمانها مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج این بررسی در رمانهای موفق جریان سیال ذهن نشان می دهد که در میان شیوه های مختلف روایت، شیوه تک گویی درونی بیش از سایر شیوه ها تداعی ها را در خود شکل می دهد و با تداعی های فراوان گسترش می یابد. علاوه بر این، استفاده از بازیابی خاطرات و ذهنیات در تک گویی درونی به دلیل تناقض با ماهیت لایه های پیش گفتاری ذهن، ضعف شیوه به شمار می رود.