مقایسه ی روش های ثابت سازی با نخ محکم و ثابت سازی با پیچ در ترمیم آسیب Syndesmosis مچ پا

 آسیب Syndesmosis مچ پا، از شایع ترین آسیب های مچ پا می باشد. این آسیب دیدگی، منجر به ناتوانی طولانی مدت از انجام فعالیت های فیزیکی می گردد. روش های مختلف جراحی، جهت درمان به کار رفته اند که هر یک با محدودیت ها، مزایا و معایبی همراه می باشند و یافته های مطالعات در این زمینه، با یکدیگر متناقض است. از این رو، مطالعه ی حاضر، با هدف مقایسه ی دو روش ثابت سازی نخ محکم (Tightrope) و پیچ (Tricortical-screw) انجام شد.

مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی حاضر، بر روی 30 بیمار با آسیب Syndesmosis مچ پا در بیمارستان های الزهرا (س) و آیت الله کاشانی اصفهان در سال های 96-1393 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه Tightrope و Tricortical-screw تقسیم شدند. دو گروه در پی گیری های 6، 12 و 18 ماهه از نظر محدوده ی حرکتی، شاخص American Orthopedic Foot and Ankle Society (AOFAS)، زمان لازم برای برگشت به کار و نیاز به جراحی مجدد، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.

 بیماران دو گروه از نظر سن، جنس و شاخص توده ی بدنی (Body mass index یا BMI) تفاوت معنی داری نداشتند (050/0 < P)، اما مدت ریکاوری و نیاز به جراحی مجدد در گروه Tightrope کمتر بود (001/0 > P). در امتیاز AOFAS نیز گروه Tightrope از نظر درد، محدودیت حرکتی، Maximum walk و Walk surface نسبت به Tricortical-screw برتر بود (050/0 > P)، اما در مورد Flexion دورسال و پلانتار، Gait، حرکت Sagittal، حرکت Hind foot و عملکرد دو گروه تفاوتی نداشتند (050/0 < P).

طبق یافته های این مطالعه، در آسیب Syndesmosis مچ پا، استفاده از روش Tightrope با نتایج بهتری نسبت به روش Tricortical-screw همراه بود