بررسی اپیدمیولوژیک عوامل باکتریایی و قارچی عفونت گوش خارجی در بیماران مراجعه کننده به کلینیک شهید مفتح یاسوج در سالهای 6-1395

عفونت گوش از بیماری های شایع در بین مراجعه کنندگان به کلینیک گوش، حلق و بینی در سراسر دنیا می باشد. با توجه به اطلاعات ناکافی در خصوص الگوی فراوانی گونه های ایجاد کننده بیماری در استان کهگیلویه و بویر احمد در جنوب غربی ایران، این مطالعه با هدف جدا سازی و شناسایی عوامل باکتریایی  و قارچی مسبب بیماری در شهر یاسوج انجام گردید.

طی دوره دو ساله6-1395 از بیماران دارای علائم عفونت گوش مراجعه کننده به کلینیک گوش، حلق و بینی شهید مفتح شهر یاسوج توسط متخصص گوش، حلق و بینی نمونه برداری صورت گرفت. نمونه فراهم شده به دو بخش تقسیم گردید. بخشی از نمونه جهت انجام آزمایش مستقیم و رنگ آمیزی گرم (رویت عناصر باکتریایی و قارچی) استفاده گردید و بخش دوم در دو محیط سابورو دکستروز آگار با و بدون کلرامفنیکل حداقل در سه نقطه کشت داده شد. جهت شناسایی عوامل باکتریایی و قارچی از روش های فنوتیپیک استفاده گردید.

در این مطالعه از 341 بیمار مورد بررسی 40% مرد و 60% زن در محدوده سنی 5 ماه تا 90سال بود ند.  شیوع عفونت قارچی و میکروبی 75% (4/45 % عوامل قارچی، 2/23 درصد عوامل باکتریایی و 7/4 % عفونت همزمان قارچی و باکتریایی)بوده و مدت زمان بیماری از دو روز تا 29 سال  متغیر بود. بیشترین  محدوده سنی درگیر 40-31 (27%) بود. 8/69% از  افراد  خانه دار،  6/74% افراد سابقه دستکاری کانال گوش با وسایل آلوده را داشتند. عوامل مهم قارچی مسبب بیماری به ترتیب فراوانی شامل آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس فلاووس و عوامل مهم باکتریایی شامل استافیلوکوکوس ارئوس و پسودوموناس آئروژینوزا بودند.

آسپرژیلوس نایجر و استافیلوکوکوس ارئوس شایع ترین عوامل قارچی و باکتریایی بود که با الگوی توزیع فراوانی عوامل ایجاد کننده عفونت گوش در ایران هم خوانی داشت. با توجه به اینکه دستکاری گوش با وسائل خارجی از مهمترین علل زمینه ساز عفونت در مطالعه حاضر بود ارائه آموزش موثر به شهروندان می تواند در کاهش موارد بیماری کمک کننده باشد. به علاوه در کنار آموزش نکات بهداشتی تشخیص آزمایشگاهی دقیق بیماری جهت درمان صحیح نیاز می باشد.