پهنه بندی سیلاب و تاثیر آن بر کاربری اراضی محیط پیرامونی با استفاده از تصاویر پهپاد و سیستم اطلاعات جغرافیایی

شناسایی مناطق سیل خیز یک گام اساسی برای مدیریت ریسک سیل است و منطقه بندی خطر سیلاب اندازه گیری کمی از خطر سیل را فراهم می کند، درنتیجه امکان ارسال هشدارهای مناسب در مواقع خطر سیل و تسهیل عملیات امداد و نجات فراهم می شود. هدف از این تحقیق پهنه بندی سیلاب با استفاده از تصاویر پهپادی و تاثیر آن بر کاربری اراضی در محدوده رودخانه لیقوان، زیر حوزه آجی چای در جنوب شرقی تبریز در استان آذربایجان شرقی است. برای پهنه بندی سیلاب از مدل رقومی ارتفاعی DEM با دقت 70 سانتی متر استفاده گردید. پس از تبدیل مدل رقومی ارتفاعی به TIN برای پیش پردازش، داده ها وارد نرم افزار HEC-GeoRAS گردید و با TIN تصاویر پهپادی سه بعدی گردید و ارتفاع مقاطع عرضی مشخص و گودی هیدرولیکی رودخانه به صورت دقیق استخراج گردید. پس از مرحله پیش پردازش نتایج وارد HEC-RAS گردید تا پس از تکمیل مشخصات جریان و داده های هیدرولیکی و واردکردن دبی های سیل در دوره های بازگشت 2، 5، 10، 25، 50، 100 و 200 سال، مد ل سازی جریان و پروفیل سطح آب در سیل هایی با این دوره های بازگشت به دست آید. سپس پهنه های سیلاب با نقشه کاربری اراضی تلفیق گردید. نتایج نشان داد با افزایش دوره بازگشت که مطابق با آن دبی نیز زیاد می شود؛ پهنه های سیل خیز افزایش یافته به طوری که در دوره بازگشت 2، 5، 10، 25، 50،100 و 200 سال به ترتیب 6.24، 6.13، 6.75، 7.80، 9.69، 10.36 و 11.44 هکتار زیرپوشش سیل قرار گرفت و همچنین مشخص گردید به ترتیب باغات، اراضی بایر و مناطق مسکونی بیش تر از سایر کاربری ها تحت تاثیر سیل قرار می گیرند.