تعیین تبخیر و تعرق واقعی و نیاز خالص آب آبیاری محصولات مهم کشاورزی دشت مغان با استفاده از مدل آکواکراپ

روش های رایج در برآورد تبخیروتعرق و نیاز آبی عموما با فرض شرایط ایده آل و بدون تنش است. اما در شرایط واقعی مزرعه، تنش های مختلف مانند شوری، خشکی، دمایی، حاصل خیزی خاک و مدیریت زراعی بر تبخیروتعرق و عملکرد تاثیر می گذارند. در این تحقیق با استفاده از مدل آکواکراپ که برخی از تنش های زراعی و اقلیمی را در نظر می گیرد تبخیر و تعرق واقعی و نیاز خالص آب آبیاری برای محصولات غالب دشت مغان شامل گندم، جو و ذرت دانه ای برآورد گردید. نتایج نشان داد که تبخیر و تعرق و نیاز آبی حاصل از این مدل در مقایسه با مدل کراپ وات کمتر است و این کاهش به دلیل در نظر گرفتن تنش های مختلف زراعی از قبیل میزان شوری، حاصل خیزی و تنش های اقلیمی توسط مدل آکواکراپ می باشد؛ در صورتی که مدل کراپ وات فقط اقلیم را در نظر می گیرد. با توجه به نتایج به دست آمده از مدل آکواکراپ در مقایسه با مدل کراپ وات، به طور میانگین در دشت مغان نیاز آبی خالص گندم، جو و ذرت دانه ای به ترتیب 41، 69 و 790 متر مکعب در هکتار کاهش پیدا می کند. نتایج تبخیروتعرق و نیاز آبی خالص حاصل از مدل آکواکراپ با نت وات (سندملی نیاز آبی محصولات زراعی و باغی) نیز مقایسه شد که برای گندم و ذرت دانه ای مقادیر بیشتر و برای جو کمتر برآورد گردیده است. داده های نت وات از درجه اطمینان پایینی برخوردار بوده که می تواند به دلیل به روز نبودن اطلاعات اقلیمی نت وات باشد.