فرسایش تونلی، تهدید یا فرصت

فرسایش تونلی از جمله فرسایش های آبی و تشدید شونده است که ظهور و گسترش آن موجب تغییرات بارز در منظر زمین، پسرفت اراضی، تخریب محیط زیست و تلفات خاک و آب می شود. این نوع فرسایش باعث از بین رفتن حاصلخیزی خاک سطحی و نابودی زمین های کشاورزی شده و خطراتی را برای مردم، ماشین آلات کشاورزی، دام و راه های ارتباطی به دنبال دارد. از طرفی این نوع فرسایش باعث ایجاد چشم اندازهای طبیعی در منطقه شده و به عنوان پناهگاه برای حیات وحش و رویش گیاهان و درختان وحشی محسوب می شود. هدف از این تحقیق معرفی پتانسیل های مثبت و منفی فرسایش تونلی در بخشی از نهشته های لسی شرق استان گلستان می باشد. در این تحقیق میدانی، مشخصات تمامی فرسایش های تونلی از قبیل: نوع درختچه های موجود، نوع کاربری، شیب، موقعیت و جهت جغرافیایی آن ها، ثبت و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین تونل ها در کلاس شیب 45-20 درصدو شیب های مقعر با کاربری مرتعی رخ داده است. از 348 فرسایش تونلی موجود، 133 عدد دارای درخت و درختچه شامل انار، سیاه تلو و انجیر بودند. این نوع فرسایش در نهشته های لسی محل مناسبی برای رشد گیاهان و درختان می باشد و در اقلیم نیمه خشک می تواند فرصت مناسبی را برای رشد گیاهان فراهم کند.