تاثیر چارانتین بر بیان ژن Ngn3 در رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

تاثیرات مثبت گیاهان دارویی بر روی دیابت در مطالعات قبلی به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ماده موثر چارانتین بر درمان بیماری دیابت و افزایش بیان ژن Ngn3، به عنوان ژن کلیدی در رونویسی از پانکراس در دیابت، بود.

در این مطالعه تجربی، تعداد 42 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی به 7 گروه شاهد سالم، شاهد دیابتی، کنترل متفرمین، کنترل چارانتین 150 و سه گروه دریافت کننده ماده موثرچارانتین با دوزهای 50-100-200 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. همه گروه ها به جز گروه شاهد و کنترل چارانتین، با ماده شیمیایی استرپتوزوتوسین با تزریق درون صفاقی دیابتی شدند. پس از آن به مدت چهار هفته (هر هفته سه بار) از طرق گاواژ ماده موثر چارانتین را دریافت کردند. 

 کمترین میزان بیان مربوط به گروه دیابتی (C) بود. بیشترین میزان بیان بین گروه های دریافت کننده دوزهای مختلف چارانتین مربوط به دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم (F) و کمترین مربوط به دوز دریافتی 50 میلی گرم بر کیلوگرم (E) بود.

می توان نتیجه گرفت افزایش بیان ژن Ngn3 وابسته به دوز نیست. بیان ژن پس از ایجاد دیابت در گروه ای بیمار به شدت افت پیدا کرد و بعد از استفاده از چارانتین و داروی متفورمین تا حدودی این کاهش بیان جبران شد.