بررسی ساخت اطلاع و ساخت نحوی سازه های پسایند شده در جملات ساده نشان دار فارسی (یک مطالعه پیکره محور)

ساخت اطلاع نحوه توزیع اطلاع کهنه (مفروض) و نو در جملات است که نقش مهمی در صورت بندی جملات دارد. در پژوهش حاضر، تاثیر وضعیت اطلاعی، نقش دستوری و مقوله نحوی سازه ها را در پسایندسازی آن ها مورد بررسی قرار می دهیم. برای تحقق این هدف، پیکره ای شامل 226 جمله ساده (بی نشان و نشان دار) مورد بررسی قرار گرفت. طبقه بندی وارد و بیرنر (2004) و همچنین بیرنر (2013) از مصادیق کلامی به عنوان چارچوب نظری جهت طبقه بندی مصادیق سازه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که از نظر وضعیت اطلاعی، اکثر سازه های پسایندشده در انواع جملات ساده فارسی به لحاظ کلامی کهنه (یا استنباطی) هستند، هرچند که از منظر شنونده نو طبقه بندی می شوند. از نظر نقش دستوری، در همه انواع جملات نشان دار، سازه های بیانگر فاعل بیشتر از دیگر نقش های دستوری پسایند شده است. همچنین، گروه حرف اضافه ای و گروه اسمی مقولاتی هستند که بیشتر از دیگر مقولات پسایند شده اند.