مقایسه کارایی انواع روش های درخت تصمیم و حداکثر احتمال جهت استخراج نقشه ی کاربری اراضی در مناطق خشک

نقشه کاربری اراضی، از ابزارهای پایه برای مدیران و برنامه ریزان در راستای توسعه پایدار مناطق مختلف است. روش های مختلفی برای تهیه نقشه کاربری اراضی ارائه شده است. تهیه نقشه کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره ای با بهره گیری از تکنیک های مختلف از جدیدترین و مهم ترین این روش هاست. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی کارایی روش های تصمیم گیری درختی و حداکثر احتمال با استفاده از داده های ماهواره لندست 8 مربوط به سال 2016 جهت تهیه نقشه کاربری اراضی دشت یزد - اردکان می باشد. پس از انجام تصحیحات لازم بر روی تصاویر ماهواره ای، طبقات مختلف کاربری اراضی تعریف و نمونه های آموزشی انتخاب شد. نتایج طبقه بندی با استفاده از چهار روش تصمیم گیری درختی جینی، انتروپی، نسبت بهره و حداکثر احتمال بترتیب ضریب کاپای 78/85، 95/88، 88/76 و 15/91 درصد را نشان دادند که روش حداکثر احتمال نسبت به روش های تصمیم گیری درختی در از دقت بالاتری برخوردار است. بنابراین این مطالعه کارایی و قابلیت روش حداکثر احتمال را در طبقه بندی بهتر تصاویر سنجش از دور اثبات می نماید. با مقایسه مساحت نقشه های حاصل از روش های طبقه بندی، مساحت های کاربری های اراضی ماسه ای و اراضی صخره ای تقریبا نزدیک به هم هستند. همچنین بیشترین اختلاف مساحت مربوط به تپه های ماسه ای و کمترین اختلاف نیز مربوط به کاربری اراضی صخره ای بود.