ثربخشی مداخله حرکتی، ریتمیک و ملودیک عصب شناختی بر کنش های اجرایی دختران دچار اسکلروزیس چندگانه (MS)

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مداخله حرکتی، ریتمیک و ملودیک عصب شناختی بر کنش اجرایی دختران دچار اختلال اسکلروزیس چندگانه (MS) بود. بدین منظور، تعداد 20 نفر (سنین 20 تا 30 سال) از زنان مراجعه کننده به انجمن MS با اختلال MS از نوع عود- بهبودی و دارابودن شاخص گسترده ناتوانی جسمی پایین (3EDSS<) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و گواه جایگزین شدند. گروه تجربی 30 جلسه دو بار در هفته آموزش گروهی موسیقیایی کنش های اجرایی (NEFT) مایکل تات (2005) را با همکاری یک متخصص موسیقی دریافت کردند و سپس داده ها با استفاده از آزمون مرتب کردن کارت های ویسکانسین (WCST) رایانه ای در پیش آزمون و پس آزمون گردآوری شد. همچنین از مقیاس شاخص گسترده ناتوانی (EDSS) برای سنجش ناتوانمندی جسمانی و برنامه مداخله حرکتی، ریتمیک و ملودیک عصب شناختی (NMRMI) شرکت کنندگان دچار MS استفاده شد. نتایج آماری مانکوا (MONCOVA)، حاکی از پیشرفت معنادار در زیر مولفه های طبقه بندی و کاهش خطای برجاماندگی در گروه تجربی نسبت به گروه گواه بود. همچنین نتایچ نشان دهنده، اندازه اثر کم تا متوسط مداخله موسیقیایی، براساس مقیاس کوهن بود. به نظر می رسد مداخله حرکتی، ریتمیک و ملودیک عصب شناختی بر افزایش مهارت های کنش های اجرایی دختران دچار MS تاثیر گذاشته است. همچنین مداخله موسیقیایی در توانمندسازی این افراد در فعالیت های روزمره ازجمله سازماندهی، حل مسئله و تصمیم گیری موثر بوده و می تواند در موقعیت های بالینی کاربرد داشته باشد.