تبیین رابطه ی جریان سوم میانه رو با طبقه ی متوسط جدید در ایران پس از انقلاب اسلامی

این مقاله با استفاده از مفهوم تبیین مصرح در روش «تحلیل گفتمان انتقادی» نورمن فرکلاف، به دنبال توضیح رابطه ی دوسویه میان شش عنصر جریان سوم میانه رو با طبقه متوسط جدید (شهری) در دوره ی پس از انقلاب اسلامی ایران است. در این راستا، ابتدا تصویری کلی از عناصر شش گانه ی جریان مزبور ترسیم و سپس رابطه ی این عناصر با طبقه ی متوسط جدیدتحلیل خواهد شد. سوال اصلی این است که رابطه ی میان این جریان و آن طبقه هنجاری (بازتولیدی) است یا خلاقانه (تلاش برای تغییر)؟ بررسی ها نشان می دهند که این رابطه همزمان هنجاری و خلاقانه بوده است؛ یعنی از یک سو، می توان جریان سوم میانه رو را بخشی از مبارزه ی طبقاتی طبقه ی متوسط جدید به حساب آورد و از سوی دیگر، این جریان ظرفیت نمایندگی همه ی خواسته های آن طبقه را از خود بروز نداده و به دنبال ایجاد تغییر در آن بوده است. طبقه ی متوسط جدید نیز از متغیرهای تاثیرگذار بر پیدایش و تغییرات گفتمان این جریان بوده و توانسته است گفتمان جریان مزبور را به ایده آل های خود نزدیک تر سازد.