رابطه علی درونی سازی آرمان لاغری با نارضایتی از بدن: نقش واسطه ای مقایسه اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه علی درونی سازی آرمان لاغری با نارضایتی از بدن با توجه به نقش واسطه ای مقایسه اجتماعی انجام گرفت.

351 دانشجوی دختر مقطع کارشناسی دانشگاه کاشان که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، در این پژوهش شرکت کردند. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس های جهت گیری مقایسه ای آیوا-نترلندز (INCOM)، مقیاس مقایسه ظاهر جسمانی نسخه تجدیدنظرشده (PACS-R)، مقیاس تجدیدنظرشده کلیشه سازی بدن آرمانی (IBIS-R) و پرسشنامه شکل بدنی (BSQ) استفاده شد. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS ویراست 21 انجام شد.

 نتایج نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش نسبتا خوبی با داده ها برخوردار است. برازش بهتر از طریق همبسته کردن خطاهای یک مسیر حاصل شد. یافته ها همچنین حاکی از معنی داری روابط بین درونی سازی آرمان لاغری با مقایسه اجتماعی کل و مقایسه اجتماعی ظاهر بود. رابطه مقایسه اجتماعی ظاهر و مقایسه اجتماعی کل با نارضایتی از بدن نیز معنی دار بود. نتایج همچنین نقش واسطه ای مقایسه اجتماعی ظاهر را در رابطه بین درونی سازی آرمان لاغری با نارضایتی از بدن مورد تایید قرار دادند.

 بر اساس یافته های پژوهش حاضر، بررسی عوامل علی زمینه ساز درونی سازی آرمان لاغری و مقایسه های اجتماعی مرتبط با ظاهر می تواند گامی در جهت پیشگیری از ایجاد نارضایتی از بدن باشد.