بررسی امکان ارزیابی تغییرات مکانی پوشش گیاهی با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین (مطالعه موردی: مراتع طالقان میانی)

پوشش سرزمین در منطقه طالقان به علت شرایط طبیعی و فرهنگی، دارا بودن مرز ساحلی، سیر ساخت و ساز، نرخ بالای مسافران فصلی و دائمی و تعدد واحدهای صنعتی، در سالیان اخیر با سرعت در حال تغییر است. هدف از این پژوهش بررسی امکان استفاده از شاخص های بوم شناختی سیمای سرزمین در تفکیک شکل زمین و جوامع گیاهی به منظور بررسی تغییرات در منطقه مورد مطالعه در طالقان میانی است. داشتن اطلاعات لازم در مورد این تغییرات برای مدیریت و برقراری نظم طبیعی پایدار اکوسیستم ها ضروری است، برای این منظور نیاز به تهیه نقشه های مرفولوژی زمین و پوشش گیاهی است. سنجه های سیمای سرزمین ابزارهای کمی ساز وضعیت سیمای سرزمین هستند. در این تحقیق شش سنجه در سطح کلاس و یک سنجه در سطح سیمای سرزمین برای مطالعه منطقه کمی شدند و با استفاده از تابع الحاقی Patch analyst در محیط ArcGIS  محاسبه شد. سپس با استفاده از تجزیه مولفه های اصلی سنجه‏ های مهم برای تفکیک جوامع گیاهی تعیین شدند. نتایج حاصل از این تحقیق برای تفکیک طبقات اراضی نقشه واحدهای مرفولوژی زمین در منطقه نشان داد که تمام سنجه ها تاثیر یکسانی بر تفکیک طبقات اراضی دارند، نتایج تفکیک طبقات جوامع گیاهی در نقشه پوشش گیاهی این منطقه نشان داد سنجه های شاخص پیچ خوردگی لکه و میانگین شکل لکه مهم ترین سنجه ها می باشد.