تحلیل اعجاز نجومی قرآن از دیدگاه آیت الله فاضل لنکرانی

اعجاز نجومی قرآن از جمله ابعاد اعجاز قرآن  و زیرمجموعه اعجاز علمی قرآن قرار می گیرد. اعجاز نجومی قرآن مجموعه ای از آیات قرآن کریم هستند که اسرار و حقایق مربوط به دانش نجوم را که در زمان نزول قرآن و حتی تا قرن ها بعد، برای مردم ناشناخته بود را بیان می کنند و دانش تجربی است که با بهره گیری از ابزار و آزمون و خطا، به حقانیت آن پی برده است. برخی از آیات قرآن کریم که به موضوعاتی هم چون آغاز آفرینش، فیزیک و مکانیک اجرام آسمانی و پایان جهان اشاره دارد، در این مجموعه می گنجند. مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی ازجمله اندیشمندانی بودند که در بخشی از کتاب وزین مدخل التفسیر به طرح ابعاد اعجاز قرآن و ازجمله اعجاز نجومی پرداخته اند. ایشان پس از بیان شرایط و ضوابط اعجاز علمی، با بهره گیری از روش تفسیر علمی به تفسیر مصادیق اعجاز نجومی قرآن پرداخته و مواردی هم چون: حرکت و شکل زمین، تعدد جهان ها و حرکت و پایان عمر خورشید را بر رسیده اند. ایشان معتقدند قرآن کریم با تعبیر «مهدا» و واژه «ذلولا» به حرکت زمین اشاره می کند و با تعبیر «یکور» از پیچیده شده شب و روز بر هم دیگر سخن می گوید. وجود آسمان های متعدد که در قرآن و نیز حرکات و پایان یافتن عمر خورشید از دیگر مصادیقی است که مرحوم آیت الله فاضل به عنوان مصادیق اعجاز نجومی قرآن بر می شمارند.