اع‍جاز حقوقی قرآن و تعیین نسبت آن با اعجاز تشریعی در اندیشه آیت الله فاضل لنکرانی

تعریف حقوق که گاهی مترادف با تشریع به کار می رود، وضع قوانین الزام آور برای ایجاد نظم در روابط اجتماعی افراد جامعه است. لذا منظور از اعجاز حقوقی قرآن، اعجاز تشریعی آن نیست بلکه وجه خاصی از آن است. در بیان آیت الله محمد فاضل لنکرانیeتصریحی بر تمایز این دو مفهوم نیست اما بررسی ادله ایشان در جهت اثبات اعجاز تشریعی قرآن نشان می دهد که این ادله بر اعجاز حقوقی مصطلح نیز دلالت دارد. نوشتار حاضر با گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای، به روشی توصیفی تحلیلی تلاش می کند که بر اساس ادله موجود در آثار ایشان نشان دهد، اعجاز حقوقی به خاطر امری از داخل قرآن و مربوط به کلام بما هو له اثر و ثمرات است. دسته ای از این ادله با استناد به وضع قوانین قرآن به منظور جامعه سازی، ثمرات حقوقی قوانین قرآن را اثبات می کند و دسته ای دیگر با استناد به ارائه قوانین قرآن توسط فردی امی، تناسب با فطرت و توانایی های انسان همراه با ضمانت های اجرایی اساسی، یکتایی نظام حقوقی قرآن را اثبات می کند. مجموع این دو دسته دلیل، اعجاز حقوقی قرآن را مبتنی بر ادله آیت الله فاضلe نشان می دهد.